Waarschijnlijk zul je bij het woord ‘stress’ niet direct aan een jas denken. Peter ter Horst, de craniosacraal therapeut van het HeelHuus, doet dit echter wel…

De Dikke van Dale

Volgens de Dikke van Dale is stress een ‘kracht die, in de vorm van fysische, psychische of sociale druk uitgeoefend op een systeem, leidt tot veranderingen (meestal verslechteringen of verstoringen)’. Het is een vorm van spanning die bij mensen, dieren of planten optreedt als reactie op externe prikkels en die gevolgd wordt door een patroon van reacties. Dit is een heel natuurlijk verschijnsel en pas schadelijk, zodra de kracht te groot of te langdurig (chronisch) is.

De bescherming

“Bij stress is altijd sprake van stressoren. Dit kan van alles zijn: je werk, je (welbekende) schoonmoeder of een scheve grasspriet. Je kunt het zo gek niet bedenken. Een emotie als angst of boosheid wekt een bepaalde reactie op in jouw lijf. Is dit erg? Zeer zeker niet, want het maakt ons alerter en beschermt ons daardoor. Wat wel schadelijk is, is constante stress. Dit kan zorgen voor een te hoge spierspanning (vaak de nekspieren), te hoge bindweefselspanning, verminderde doorbloeding of een te hoge bloeddruk. Ook kan dit zorgen voor buitenproportionele angsten, concentratieverlies of een verminderde werking van het immuunsysteem, waardoor je gevoeliger wordt voor infecties.

De ontrafeling

Wat doet die stress nu feitelijk in je lichaam? Dat is een heel technisch verhaal, al komt het erop neer dat een stressor, bijvoorbeeld werkdruk, het alarmsysteem van je lijf prikkelt. Dit geeft vervolgens signalen af aan je hersenen, waardoor uiteindelijk twee systemen worden geactiveerd. Aan de ene kant wordt daarmee adrenaline (en noradrenaline) aangemaakt en aan de andere kant cortisol. In een ‘gezonde situatie’ zijn deze twee systemen in evenwicht. Is dit niet het geval, dan kan dit een reeks aan klachten veroorzaken.

Van te krappe naar passende jas

Nu denk je misschien: Dat is leuk en aardig. Ik herken mezelf hier wel een beetje in, maar wat kan ik hiermee? Wel, daar kan een craniosacraal therapeut misschien een ‘helpende hand’ bieden. Craniosacraal therapie (kortweg ook wel cranio genoemd) richt zich op het bindweefsel (fascie) met zachte ‘handvattingen’. Er komt dus geen trekken, duwen of kraken aan te pas. Bindweefsel ligt als een soort laken over het gehele lijf en verbindt alles met elkaar en zorgt ook voor stevigheid. Daarnaast werkt het als een soort harde schijf. Langdurig onder invloed staan van stressoren kan zich als het ware nestelen in je bindweefsel. Dat zorgt voor een verkleining/verharding van de ruimte op een bepaalde plek en heeft gevolgen voor de functie van bijvoorbeeld een orgaan. Ik vergelijk het altijd met het aantrekken van een te kleine jas. Dat beperkt immers óók in je bewegelijkheid en dus tevens in het uitvoeren van je taken. Cranio zorgt voor ontspanning van het weefsel, waardoor ‘je jas weer de passende maat krijgt’ en je lijf weer normaal kan functioneren.”